The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
utrącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, utrącaćam, utrącaća, utrącaćają, utrącaćany {{/stl 8}}– utrącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, utrącaćcę, utrącaćci, utrąć, utrącaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzając,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gilotynować — ndk IV, gilotynowaćnuję, gilotynowaćnujesz, gilotynowaćnuj, gilotynowaćował, gilotynowaćowany «ścinać głowę gilotyną» przen. «powodować przerwanie czegoś, utrącać coś» Gilotynować dyskusję, obrady, pomysł … Słownik języka polskiego
utrącić — dk VIa, utrącićcę, utrącićcisz, utrąć, utrącićcił, utrącićcony rzad. utrącać ndk I, utrącićam, utrącićasz, utrącićają, utrącićaj, utrącićał, utrącićany 1. «trąciwszy oddzielić coś od czegoś; odbić, odtłuc» Utrącić ucho dzbana. Figurka z utrąconym … Słownik języka polskiego
